10 χρόνια χειρουργική παχυσαρκίας και μεταβολικών νόσων (σακχαρώδης διαβήτης)

10 χρόνια
χειρουργική παχυσαρκίας
και μεταβολικών νόσων
(σακχαρώδης διαβήτης)

χειρουργική σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2

χειρουργική
σακχαρώδη διαβήτη
τύπου ΙΙ

 

Υπάρχει αύριο μετά από αποτυχία!

Υπάρχει αύριο
      μετά από
            αποτυχία!

 

πρόληψη και αντιμετώπιση του   Διαβήτη

πρόληψη και
      αντιμετώπιση του
            Διαβήτη

 

χειρουργική νοσογόνου παχυσαρκίας

   χειρουργική
       νοσογόνου
  Παχυσαρκίας

Επιλογές για την απώλεια βάρους

Πρόληψη
Η παχυσαρκία είναι πολύ συχνό πρόβλημα και είναι αδύνατον να αντιμετωπιστούν όλοι επιτυχώς. Γι αυτό το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να κάνουμε είναι να προλάβουμε την έκταση του προβλήματος. Αυτό κυρίως αφορά τα παιδιά και τους εφήβους. Τα προληπτικά μέτρα έχουν να κάνουν με τη σωστή διατροφική συμπεριφορά και τη συστηματική άσκηση. Όμως μέχρι στιγμής τα μέτρα αυτά δεν έχουν πετύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ζούμε σε κοινωνίες που προωθείται η υπερβολική κατανάλωση φαγητού(μεγάλες μερίδες εστιατορίων, στις 2 πίτσες η 1 δωρεάν, ταχυφαγεία, διαφημίσεις με ελκυστικό περιεχόμενο) και η ελάχιστη δραστηριότητα(ανελκυστήρες, κυλιόμενοι διάδρομοι, παρκάρισμα όσο γίνεται πλησιέστερα στο σπίτι ή στο σημείο που θα πιούμε καφέ, άνθρωποι που περπατάνε ή αθλούνται αντιμετωπίζονται ως γραφικοί). Δυστυχώς η πρόληψη στην παρούσα συγκυρία ελάχιστα έχει να προσφέρει και τα αποτελέσματα θα φανούν μετά από 10-15 χρόνια. Στην παρούσα φάση ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα είναι η απώλεια βάρους.

Τρόπος ζωής
Μιλώντας για αλλαγή του τρόπου ζωής ουσιαστικά λέμε με απλά λόγια ότι πρέπει να τρώμε λιγότερο και να κινούμαστε περισσότερο. Η λύση αυτή ακούγεται απλή, είναι όμως δύσκολο να εφαρμοστεί στην πράξη και να έχει μακροπρόθεσμα αποτελέσματα. Ο καθένας μπορεί να χάσει λίγα κιλά με κάποια δίαιτα ή ασκούμενος λίγο παραπάνω. Το ζητούμενο είναι να χαθούν πολλά κιλά και κυρίως να διατηρηθεί η απώλεια για πολλά χρόνια. Πολλά κέντρα αδυνατίσματος προσφέρουν διάφορα προγράμματα και διαφημίζουν «το πριν και το μετά». Το πρόβλημα είναι ότι δείχνουν «το μετά» μήνες μετά το τέλος του προγράμματος, ενώ θα έπρεπε να ξέρουμε τι γίνεται χρόνια μετά. Δυστυχώς καμία μέθοδος από όσες διαφημίζονται(πράσινο τσάι, συμπληρώματα διατροφής, παθητική γυμναστική κλπ) δεν προσφέρει μακροπρόθεσμα οφέλη σε ότι αφορά την απώλεια βάρους. Αντίθετα βοηθάνε αρκετά όταν εφαρμόζονται επικουρικά με κάποια από τις χειρουργικές μεθόδους και κυρίως στη φάση της διατήρησης του βάρους

Φάρμακα
Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται σήμερα ουσιαστικά είναι ένα, η orlistat(Xenical). Tα άλλα δυο η sibutramine(Reductil) και η rimonabant(Acomplia) αποσύρθηκαν από την κυκλοφορία. Η απώλεια βάρους με το Xenical είναι περίπου 2.9 κιλά, με το Reductil 4.2 κιλά και με το Acomplia 4.7 κιλά. Το Acomplia αποσύρθηκε επειδή προκαλούσε σοβαρά ψυχιατρικά προβλήματα και το Reductil προκαλούσε υπέρταση, διαταραχές άγχους, ενώ αναφέρθηκαν και θάνατοι. Το Xenical εμποδίζει την απορρόφηση λίπους από το έντερο με συνέπεια να προκαλεί διάρροιες και φουσκώματα. Είναι ακριβό φάρμακο, θα πρέπει να συνδυάζεται με τη λήψη λιπαρού γεύματος και αν το παίρνει κανείς για χρόνια για να πετύχει μια πολύ μικρή απώλεια βάρους. Αυτή τη στιγμή στον ορίζοντα δεν υπάρχει κάποιο καινούργιο σκεύασμα για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της παχυσαρκίας.

Ενδοσκοπικές μέθοδοι
Από τις ενδοσκοπικές μεθόδους η μόνη που εφαρμόζεται σε ευρεία κλίμακα είναι η τοποθέτηση ενδογαστρικού μπαλονιού. Το ενδογαστρικό μπαλόνι τοποθετείται εντός του στομάχου με γαστροσκόπηση και γεμίζει με 500-600 κ.εκ. αέρα ή νερό. Προκαλεί πρόωρο αίσθημα κορεσμού και έτσι ελαττώνεται η ποσότητα της τροφής που τρώμε. Πρέπει να αφαιρεθεί μετά από 6-8 μήνες γιατί διαφορετικά προκαλεί γαστρίτιδα ή μπορεί να διαβρωθεί και να προκαλέσει απόφραξη του εντέρου. Δεύτερη τοποθέτηση δεν ενδείκνυται αφού δεν προσφέρει απολύτως τίποτα στην απώλεια κιλών. Στο Πανελλήνιο Συνέδριο Χειρουργικής 2006 στην Αθήνα, Πανεπιστημιακή Χειρουργική Κλινική της Θεσσαλονίκης παρουσίασε τα αποτελέσματα της από 250 ασθενείς. Η μέση απώλεια βάρους ήταν 16 κιλά και 12 μήνες μετά την αφαίρεση του μπαλονιού η μέση απώλεια βάρους ήταν 6 κιλά. Ουσιαστικά η όποια απώλεια βάρους επιτυγχάνεται τους πρώτους 2-3 μήνες μετά την επέμβαση και αυτό κυρίως οφείλεται στον πόνο, τους εμέτους και τη δυσφορία που προκαλεί. Μόλις ομαλοποιηθεί η κατάσταση σταματά η απώλεια βάρους. Μετά την αφαίρεση του μπαλονιού το βάρος επανακτάται. Η απώλεια βάρους είναι συγκρίσιμη με τις συντηρητικές μη χειρουργικές μεθόδους αντιμετώπισης της παχυσαρκίας(http://www2.cochrane.org/reviews/en/ab004931.html). Η μόνη χρησιμότητα του μπαλονιού είναι η εφαρμογή του σε άτομα υψηλού κινδύνου για χειρουργική επέμβαση. Τα άτομα αυτά θα χάσουν μερικά κιλά και μετά την αφαίρεση του μπαλονιού μπορούν να προχωρήσουν στη χειρουργική επέμβαση.
Οι άλλες ενδοσκοπικές μέθοδοι(συρραφή στομάχου, τοποθέτηση εμφυτευμάτων) είναι πειραματικές και δεν φαίνεται να προσφέρουν μακροπρόθεσμη λύση στο πρόβλημα των κιλών.