10 χρόνια χειρουργική παχυσαρκίας και μεταβολικών νόσων (σακχαρώδης διαβήτης)

10 χρόνια
χειρουργική παχυσαρκίας
και μεταβολικών νόσων
(σακχαρώδης διαβήτης)

χειρουργική σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2

χειρουργική
σακχαρώδη διαβήτη
τύπου ΙΙ

 

Υπάρχει αύριο μετά από αποτυχία!

Υπάρχει αύριο
      μετά από
            αποτυχία!

 

πρόληψη και αντιμετώπιση του   Διαβήτη

πρόληψη και
      αντιμετώπιση του
            Διαβήτη

 

χειρουργική νοσογόνου παχυσαρκίας

   χειρουργική
       νοσογόνου
  Παχυσαρκίας

16ο Παγκόσμιο Συνέδριο Χειρουργικής της Νοσογόνου Παχυσαρκίας. Τώρα ξέρουμε. Όλα το ίδιο είναι

 

 

Από 30 Αυγούστου ως τις 3 Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκε στο Αμβούργο Γερμανίας το 16ο Παγκόσμιο Συνέδριο Χειρουργικής της Νοσογόνου Παχυσαρκίας. Τα πιο ενδιαφέροντα σημεία του συνεδρίου ήταν τα εξής:
 
1.    Μακροπρόθεσμα αποτελέσματα χειρουργικών μεθόδων  αντιμετώπισης της παχυσαρκίας.
Παρουσιάστηκαν από διάφορους μελετητές η μακροπρόθεσμη αποτελεσματικότητα της χειρουργικής της παχυσαρκίας.
 
Ο  J Himpens από το Βέλγιο παρουσίασε την εμπειρία του με όλες τις μεθόδους. Με το γαστρικό δακτύλιο οι ασθενείς του 12 έτη μετά την επέμβαση έχασαν περίπου τα μισά κιλά(48%). Σε  γαστρικό μανίκι(bougier 34FR) υπεβλήθησαν 53 ασθενείς την περίοδο 2001-2002. Από αυτούς  6 έτη μετά την επέμβαση μόνο οι μισοί (28 ασθενείς) διατήρησαν το γαστρικό μανίκι. Στα 3 έτη από την επέμβαση είχαν χάσει το 72.8% του πλεονάζοντος βάρους, ενώ στα 6 έτη η απώλεια περιορίστηκε στο 47%.
 
Ο P  OBrien από την Αυστραλία που ασχολείται αποκλειστικά με γαστρικό δακτύλιο παρουσίασε την εμπειρία του με ασθενείς 15 έτη μετά την τοποθέτηση γαστρικού δακτυλίου. Οι ασθενείς του έχασαν το 50% του πλεονάζοντος βάρους 15 έτη μετά την επέμβαση. Η απώλεια βάρους έφθασε σε αυτό το επίπεδο 3-4 έτη μετά την επέμβαση και διατηρήθηκε σταθερή για τα επόμενα 10 έτη. Σε ότι αφορά τις επιπλοκές αυτές μειώθηκαν σημαντικά ιδιαίτερα την 5ετία 2006-2011 με τη βελτίωση του υλικού του δακτυλίου αλλά και της τεχνικής.
 
Ο  K Higa  από τις ΗΠΑ δημοσίευσε στο περιοδικό SOARD, 4, Aug 2011,  την εμπειρία του από την αντιμετώπιση ασθενών με γαστρική παράκαμψη(by-pass). Oι ασθενείς του, 10 έτη από την επέμβαση, παρουσίασαν απώλεια 57% του πλεονάζοντος βάρους. Αξίζει να αναφερθεί ότι στα 10 έτη μόλις στο 26% των ασθενών ήταν δυνατή η παρακολούθηση, ενώ το 32% των ασθενών χρειάστηκε 2η επέμβαση. Παράλληλα άλλες 2 μελέτες με γαστρική παράκαμψη και 10ετή αποτελέσματα παρουσίασαν απώλεια 44% και 52% δίνοντας ένα μέσο όρο 53%.
 
Ο R Weiner παρουσίασε την εμπειρία του με ασθενείς που υπεβλήθησαν σε γαστρικό μανίκι 8 έτη μετά την επέμβαση. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η μέγιστη απώλεια βάρους λαμβάνει χώρα τα πρώτα 2 έτη από την επέμβαση. Τα 2/3 των ασθενών ξαναπαίρνουν βάρος μεταξύ 5-8 έτη από την επέμβαση. Έτσι οι ασθενείς του στα 5 έτη παρουσίασαν 44% απώλεια βάρους και στα 8 έτη 41%.
 
Τέλος από την κλινική Παχυσαρκίας της Πάτρας παρουσιάστηκε μια μελέτη όπου σύγκριναν την αποτελεσματικότητα του γαστρικού μανικιού(bougier 33Fr) και της γαστρικής παράκαμψης.  Oι ασθενείς τους 5 έτη μετά την επέμβαση παρουσίασαν απώλεια 57% με γαστρικό μανίκι και 53% με γαστρική παράκαμψη καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι γαστρικό μανίκι και γαστρική παράκαμψη έχουν την ίδια αποτελεσματικότητα. Επιπλέον στα 5 έτη περίπου 1 στους 3 ασθενείς και με τις 2 μεθόδους παρουσίασε απώλεια βάρους μικρότερη του 50%. Παρόμοια αποτελέσματα όσον αφορά την ίδια αποτελεσματικότητα γαστρικού μανικιού και γαστρικής παράκαμψης παρουσίασαν άλλοι 2 ομιλητές.
 
Από τα ανωτέρω βγαίνει το συμπέρασμα ότι σε μακροπρόθεσμη βάση(5-10 έτη μετά την επέμβαση) όλες οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται ευρέως δηλ. γαστρικός δακτύλιος, γαστρική παράκαμψη και γαστρικό μανίκι έχουν την ίδια αποτελεσματικότητα με απώλεια βάρους 50-55%. Ο γαστρικός δακτύλιος είναι η ασφαλέστερη μέθοδος με τις λιγότερες επιπλοκές, σχεδόν καμία μεταβολική διαταραχή και φυσικά  αναστρέψιμη.
 
2.    Συστηματική παρακολούθηση σε ασθενείς με γαστρικό δακτύλιο και απώλεια βάρους. Από τον Dixon, Μελβούρνη, Αυστραλία παρουσιάστηκε μελέτη η οποία για μια ακόμη φορά καταδεικνύει τη σημασία της συστηματικής παρακολούθησης. Ασθενείς με συστηματική παρακολούθηση, ακόμη και αν δεν χρειαζόταν να γίνει ρύθμιση του δακτυλίου, παρουσίασαν μεγαλύτερη απώλεια βάρους, λιγότερες παρενέργειες, και καλύτερη συνεργασία του ασθενούς
 
3.    Μηχανισμός λειτουργίας του γαστρικού δακτυλίου. Παρουσιάστηκαν νέα δεδομένα σε ότι αφορά τον τρόπο λειτουργίας του δακτυλίου. Αναγνωρίστηκε μια ιδιαίτερη δομή, τα IntragaglionicLaminarEndings, IGLEs). Οι δομές αυτές βρίσκονται στο συνδετικό ιστό που περιβάλει τα μυεντερικά γάγγλια. Η περιοχή της καρδιοοισοφαγικής μοίρας είναι πλούσια σε αυτές τις δομές. Η διάταση του τοιχώματος του ανώτερου στομάχου και του κατώτερου οισοφάγου προκαλεί μέσω των IGLEs και του πνευμονογαστρικού το αίσθημα του κορεσμού. Γι αυτό το λόγο έχει μεγάλη σημασία η σωστή τοποθέτηση του δακτυλίου δηλ. 1-2 εκ. κάτω από την καρδιοοισοφαγική γωνία, αλλά και η ανάταξη  διαφραγματοκήλης σε περίπτωση που βρεθεί στη διάρκεια της επέμβασης. Η τοποθέτηση του δακτυλίου σε αυτό το σημείο, δηλ λίγο κάτω από την καρδιοοισοφαγική γωνία, καθιστά ιδιαίτερα σημαντικό τον τρόπο διατροφής. Η οδηγία προς τον ασθενή είναι:
 
Tρώγε αργά, μικρές μπουκιές, καλής ποιότητας φαγητό
 
Τρώω μικρές μπουκιές σε 3 ή λιγότερα γεύματα την ημέρα, το πρωινό δεν είναι απαραίτητο αν δεν πεινάω, η ποσότητα πρέπει να είναι περίπου 125-150 γρ, χρησιμοποιώ μικρό πιρούνι μικρό κουτάλι και μικρό πιάτο, δεν τρώω αν δεν πεινάω. Αργά σημαίνει ότι μασάω καλά το φαγητό για 20-30 δευτερόλεπτα, καταπίνω και περιμένω 0.5-1 λεπτό, το γεύμα πρέπει να κρατά 20-30 λεπτά. Καλή ποιότητας φαγητό είναι τα ψάρια, τα όσπρια, γαλακτοκομικά, πουλερικά, αυγά. Αποφεύγω τα υγρά με πολλές θερμίδες γιατί αυτά δεν προκαλούν διάταση της περιοχής που περιέχει τα IGLEs και έτσι δεν προκαλείται κορεσμός.
 
4.    Γαστρική πτύχωση. Παρουσιάστηκαν αρκετές μελέτες με ασθενείς που υπεβλήθησαν σε γαστρική πτύχωση. Ενδιαφέρουσα ήταν η παρουσίαση από τον Ιρανό χειρουργό Μ Τalebpour ο οποίος σημειωτέον είναι αυτός που πρωτοεφάρμοσε τη μέθοδο(www.laparoscopicgastricplication.com). O ίδιος παρουσίασε την εμπειρία του με ασθενείς 7 έτη μετά την επέμβαση. Οι ασθενείς έχασαν περίπου 50% του πλεονάζοντος βάρους. Τόνισε ότι η μέθοδος δεν είναι αναστρέψιμη μετά τους 7 μήνες από την επέμβαση, ο περιορισμός διαρκεί στην καλύτερη περίπτωση 3-4 έτη και στη συνέχεια η απώλεια βάρους εξαρτάται από το κατά πόσο διατεθειμένος είναι ο ασθενής να τροποποιήσει διατροφικές συνήθειες και να συνεχίσει να γυμνάζεται. Σε ότι αφορά τις επιπλοκές αυτές δεν είναι αμελητέες. Παρουσιάστηκαν περιστατικά με αιμορραγία, διάτρηση στομάχου από τις ραφές, έντονη σιελόρροια και ναυτία τις πρώτες ημέρες μετά την επέμβαση καθώς και ρήξη της συρραφής. Ενδιαφέρον είχε ακόμη η παρουσίαση συνδυασμού γαστρικής πτύχωσης και γαστρικού δακτυλίου. Οι ασθενείς παρουσιάζουν σημαντική απώλεια βάρους τουλάχιστον το 1ο έτος μετά την επέμβαση και μάλιστα χωρίς καμία ρύθμιση του δακτυλίου. Όμως η μέθοδος είναι ακόμη πειραματική και φυσικά θα πρέπει να περιμένουμε μακροπρόθεσμα αποτελέσματα δηλ αποτελέσματα 5ετίας.
5.   Έγκριση γαστρικού δακτυλίου σε ασθενείς με χαμηλό ΔΜΣ(ΒΜΙ 30-35).Στις 16 Φεβρουαρίου 2011 εγκρίθηκε στις ΗΠΑ η τοποθέτηση γαστρικού δακτυλίου σε ασθενείς με χαμηλό ΔΜΣ(30-35) και ταυτόχρονα παρουσιάζουν και άλλα προβλήματα που σχετίζονται με την παχυσαρκία (διαβήτης, υπέρταση)(http://www.fda.gov/MedicalDevices/ProductsandMedicalProcedures/DeviceApprovalsandClearances/Recently-ApprovedDevices/ucm248133.htm). Η δική μας ομάδα έχει παρουσιάσει ήδη πολύ καλά μακροπρόθεσμα αποτελέσματα σε αυτή την ομάδα ασθενών καθιστώντας σαφές οτι είναι προτιμότερο να αντιμετωπίζεται η παχυσαρκία σε αρχικά στάδια όπότε και τα αποτελέσματα είναι καλύτερα.
 
 
 

 

επιστροφή